فرناندو تورس در مصاحبه ای مفصل با سایت باشگاه چلسی عنوان کرد که از لقب "النینیو" متنفر بود و همیشه این را توهین آمیز می دانست که هواداران و هم تیمی هایش خود را برای یاد گرفتن اسم او به زحمت نمی انداختند.

به گزارش کانون رسمی هواداران چلسی در ایران، مهاجم آبی ها که یکی از بازیکنان خوب لیگ برتر در چند سال اخیر بوده است، خاطر نشان کرد که هنگام پیوستن از اتلتیکو مادرید به لیورپپول و اوایل حضورش در اتلتیکو، هیچکس علاقه ای برای صحبت کردن با وی نداشته است، زیرا بازیکنان دیگر او را یک تهدید برای خود می دیدند.
 

تورس به وبسایت باشگاه چلسی گفت : " این که به جای جدیدی بیایی و بخواهی جایگاه خود را پیدا کنی اصلا آسان نست. ممکن است شما احساس کنید که کسی شما را دوست ندارد و یا ممکن است که شما نیاز به پیدا کردن دوست های جدیدی داشته باشید، که این کارها آسان نیست و من این چیزها را دوست ندارم. این کارها اصلا آسان نیست، پس شما باید از بازیکنان تنها حمایت کنید. "
 

وی ادامه داد : " این چیزیست که من از 16 و هنگامی که به رختکن اتلتیکو آمدم آموختم. هیچکس نمی خواست که با من صحبت کند، زیرا جایگاه آن ها به خطر افتاده بود. آن ها مرا "النینیو" نامیدند، زیرا هیچکس نام مرا نمی دانست. من این اسم را دوست نداشتم و این اتفاق نباید می افتاد. اما رختکن تیم ها با توجه به این که بازیکنان از مناطق مختلف جهان در آن جمع شده اند و نقش های متفاوتی نیز بر گردن دارند، مکان بسیار پیچیده ای می باشد."
 

آقای گل یورو 2012 افزود : " در 19 سالگی کاپیتان اتلتیکو مادرید شدم و در کنار دمتریو آلبرتینی که 3 بار قهرمان لیگ قهرمانان شده بود و سرجی بارخوان که همه چیز را در کارنامه اش داشت، بازی می کردم. آن ها به ترتیب 32 و 33 سال داشتند. من برای کاپیتانی بچه بودم، بنابرین کاپیتان واقعی نبودم، تنها یک بچه بودم که از بقیه چیزهایی یاد گرفته بود. من بازوبند را می بستم، ولی آن ها رهبر بودند و چیزاهای فراوانی یاد گرفتم. "

تورس در مورد روز های اول پیوستنش به لیورپول گفت : " یادم می آید هنگامی که به لیورپول آمدم پپه رینا کمک فراوانی به من کرد و کار را برایم ساده نمود. هنگامی که کاپیتان اتلتیکو بودم تلاش می کردم که به همه کمک کنم. این ها اصول اولیه فوتبال هستند، شما باید یک اتمسفر مثبت ایجاد کنید و گروهی دوستانه تشکیل دهید. این ساده نیست و همیشه اتفاق نمی افتد، اما شما باید تلاش کنید. "
 

اسپانیایی های چلسی هرساله در حال افزایش هستند. ابتدا تورس، بعد ماتا و رومئو و در آخر نیز سزار آزپیلیکوئتا که به چلسی پیوستند. اما تورس تاکید کرد که مسئولیتی در قبال آن ها ندارد.
 

تورس گفت : " نه، من رفتار پدرانه ای ندارم (می خندد). شما همه چیز را از قبل آموخته اید که می توانید از آن ها در جهت مثبت برای تیم استفاده کنید و این کاریست که من در اینجا انجام می دهم، اما دوست ندارم که رهبر باشم. شاید بتوانم مثال یا الگویی برای کسانی که مرا دنبال می کنند باشم."
 

تورس درباره دوستان اسپانیایی خود در چلسی توضیح داد : " همه ما هنوز جوان و دوستیم. من از جام کنفدراسیون های 2009 با خوان (ماتا) در تیم ملی بازی می کنم و از آن زمان به بعد ما با هم دوست شده ایم. هنگامی که او به اینجا آمد من بسیار خوش حال شدم و ما به اریول (رومئو) و آزپی ( سزار آزپیلیکوئتا) کمک کردیم که مشکلاتشان را حل و فصل کنند. اینجا رهبری وجود ندارد که بخواهد برای دیگران صحبت و چیزی را برایشان دیکته کند. کمک به دیگران کاریست که همه باید انجام دهند. لازم نیست که خوان از این بابت از من تشکر کند. "

تورس درباره رابطه اش با یکی از صمیمی ترین دوستانش، یعنی خوان ماتا گفت : "من و خوان ماتا گاهی اوقات برای خوردن شام بیرون می رویم یا با یکدیگر در خانه هایمان ملاقات می کنیم و سریالی را که دنبال می کنیم با هم می بینیم."
 

ناندو در بخش جالب صحبت هایش عنوان کرد : " فوتبال ورزشی تیمی است، نه فردی. ما به عنوان یک تیم برنده می شویم و اگر ما به عنوان بخشی از تیم باشیم، هر فرد بهتر خواهد بود. اگر بتوانیم جامی را برنده شویم، شانس برنده شدن عناوین و جوایز فردی را نیز خواهیم داشت. زیرا این این جوایز با اهدافی تیمی می آیند."
 

تورس با اظهاراتش به بازیکنانی که در فهرست برترین های جهان برای دریافت توپ طلا حضور دارند، در حالی که جام خاصی را برنده نشده اند، کنایه زد : " اگر ما لیگ قهرمانان را برنده شویم، همه بهتر می شوند و بیشتر به رسمیت شناخته خواهند شد. اما اگر یک جایزه فردی را برنده شوید و با تیم خود هیچ چیز بدست نیاورید، پوچ و بی معنی است. شما باید با و برای تیم برنده شوید."

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: